Program obejmuje 12 modułów, każdy po 20 godzin edukacyjnych. Uczestnicy otrzymują Zaświadczenie o ukończeniu kursu przygotowującego do roli Asystenta Zdrowienia, natomiast po odbyciu stażu – Certyfikat ukończenia kursu przygotowującego do roli Asystenta Zdrowienia.

Moduły odbywają się raz w miesiącu w dni wskazane w bieżącej rekrutacji. Godziny zajęć 8.30 – 16.00.

Koszt kursu: 5 400 zł z możliwością rozłożenia na 12 rat po 450 zł.

Kliknij, by przejść do bieżącej rekrutacji.

Informacje na temat kursu udzielane są od poniedziałku do piątku w godz. 11.00-15.00

Krzysztof Henczak
Koordynator projektów PIOD
e-mail: warsztatyaz@otwartydialog.pl
tel. +48 698 761 774

Kryteria rekrutacji:

– przebyte doświadczenie własnego kryzysu zdrowia psychicznego,
– remisja i wgląd w chorobę,
– odbycie terapii własnej,
– wysoka motywacja do rozpoczęcia kursu.

Po rejestracji na kurs każdy kandydat odbywa rozmowę kwalifikacyjną. Po zakwalifikowaniu na kurs każdy uczestnik podpisuje umowę i dołącza do niej zaświadczenie od lekarza lub terapeuty prowadzącego poświadczające stan zdrowia umożliwiający udział w kursie.

Warunki uzyskania Zaświadczenia ukończenia kursu przygotowującego do roli Asystenta Zdrowienia:
– zaliczenia wszystkich 12 modułów kursu,
– zapłacenia pełnej opłaty za kurs.

Podstawą zaliczenia modułu Kursu jest obecność na zajęciach oraz napisanie prac zaliczających kurs (portfolio i ewaluacja).
W przypadku nieobecności na zajęciach Uczestnik może dany moduł zaliczyć poprzez przygotowanie pisemnej pracy z merytorycznego zakresu danego modułu i przekazania jej trenerom prowadzącym kurs w okresie poprzedzającym rozpoczęcie kolejnego modułu. Maksymalna dopuszczalna liczba nieobecności wynosi: 4 moduły.

Warunki uzyskania Certyfikatu ukończenia kursu przygotowującego do roli Asystenta Zdrowienia:
– uzyskanie Zaświadczenia ukończenia kursu,
– odbycie stażu zawodowego w placówkach związanych ze zdrowiem psychicznym w wymiarze co najmniej 240 godzin i przedłożenie dokumentu poświadczającego ten fakt.

Cel: Odkrycie i zrozumienia czym jest zdrowie, poznanie czym jest zdrowy tryb życia, sformułowanie osobistych strategii służących poprawie zdrowia psychicznego oraz poprawie relacji z rodziną i siecią społeczną.

Cel: Poznanie i umocnienie wewnętrznego poczucia siły, odnalezienie się w codziennych sytuacjach życiowych, nabycie oraz ćwiczenie umiejętności podejmowania decyzji, a także uzgadniania i dotrzymywania umów w relacjach z innym ludźmi.

Cel: Wspieranie procesu uświadamiania sobie myśli i zachowań związanych z przeżyciami w czasie choroby psychicznej, nabywanie umiejętności reflektowania i uzyskiwania tzw. „wglądu” poprzez mówienie o sobie w grupie i słuchanie przeżyć innych osób.

Cel: Poszerzenie świadomości i refleksji nad własną historią chorowania i zdrowienia, pozyskanie wiedzy o procesach wspierających zdrowienie oraz o ludziach, którzy wyzdrowieli, podjęcie decyzji i aktywne wejście w proces planowania własnego zdrowienia.

Cel: Zrozumienie wartości TRIALOGU tj. współpracy a. osoby z doświadczeniem choroby psychicznej, b. jej rodziny i sieci społecznej oraz c. profesjonalistów (lekarza, terapeuty); współpraca ta daje możliwość poznania różnych perspektyw i spojrzeń na te same wydarzenia, a w rezultacie możliwość bardziej efektywnej współpracy na rzecz zdrowienia.

Cel: Terapeuci zazwyczaj nie rozmawiają z klientem bezpośrednio o jego objawach psychotycznych, gdyż uważa się, że może to na nowo przywołać treści psychotyczne. Większość ludzi, którzy przeżyli jakiś psychiczny wstrząs ma poczucie, że tradycyjna psychiatria nie spostrzegła i nie zrozumiała ich przeżyć. Tradycyjne zabiegi psychiatryczne skoncentrowane są na ograniczeniach wynikających z choroby, zamiast na tym aby wspierać pacjenta, żeby miał jak największy wpływ na proces swojego zdrowienia. Celem modułu jest lepsze zrozumienie siebie i własnych przeżyć oraz poznanie i zrozumienie różnorodnych doświadczeń innych osób.

Cel: Ćwiczenie umiejętności słuchania innych, rozpoznawania potrzeb własnych oraz potrzeb innych osób, a także stopniowego brania odpowiedzialności za własny proces zdrowienia oraz wzmocnienie poczucia sprawstwa. Wyposażenie osób z doświadczeniem w niezbędną wiedzę, umiejętności i kompetencje, potrzebne do pełnienia roli pełnomocników osób dotkniętych chorobą (np. poprzez zakładanie stowarzyszeń, prowadzenie działań edukacyjnych i in.), tak aby mogli oni mieć swój realny wpływ na wprowadzanie i kształtowanie zmian w systemie opieki zdrowotnej, a głos beneficjentów mógł być usłyszany kiedy zapadają decyzje – po to, aby działania terapeutyczne były jak najlepiej dostosowane do potrzeb pacjentów.

Cel: Moduł umożliwia uczestnikom kursu rozwinąć wiedzę i umiejętności potrzebne do tego, aby potrafili poddawać ocenie własny proces zdrowienia oraz tworzyć plany na przyszłość. Celem modułu jest także rozwój potrzebnych umiejętności do tego, aby uczestnicy POTRAFILI TOWARZYSZYĆ INNYM OSOBOM BĘDĄCYM W KRYZYSIE, lepiej rozumieli ich sytuacje i potrafili wspierać ich w tworzeniu planów na przyszłość oraz w ocenie procesu zdrowienia. Moduł ma także pomóc osobom z doświadczeniem kryzysu zdrowia psychicznego uporządkować własne myśli, uczucia i nadać znaczenie doświadczeniom wynikającym z choroby. Ponadto celem jest wzmocnienie i rozwój relacji z innymi ludźmi.

Cel: Na Zachodzie już od dłuższego czasu osoby z doświadczeniem choroby psychicznej (będące w remisji) są aktywne zarówno w instytucjach zdrowia psychicznego, doradztwie, jak i wpływają na jakość usług psychiatrycznych. Osoby te są niezależne i spełniają funkcję eksperta. Osoba z doświadczeniem kryzysu objaśnia i dzieli się wiedzą o metodach i zachowaniach, które były pomocne w procesie zdrowienia. Na zakończenie modułu uczestnicy będą znać zasady wspierania osób chorujących psychicznie, będą posiadać zróżnicowaną wiedzę o sobie i o innych oraz znaczenie jej zastosowania w procesie wspierania poprzez komunikację i pracę wkładaną w budowanie relacji. Będą potrafili poddać refleksji własny styl wspiera innych. Uświadomią sobie swoje kompetencje, mocne strony a także ograniczenia w kontekście pomagania innym.

Cel: Dostarczenie uczestnikom umiejętności bezpiecznego radzenia sobie w sytuacjach kryzysowych, rozwój empatii, rozumienie czym jest kryzys, dostarczenie strategii pokonywania kryzysów i przechodzenia przez trudne sytuacje życiowe. Dodatkowo celem jest nauka wspierania innych osób przeżywających różnego rodzaju kryzysy.

Cel:
• nauczenie uczestników zachowań i metod oraz dostarczenie wiedzy związanej z procesem nauczania i kształcenia,
• nauczenie się mówienia o własnym doświadczeniu, chroniąc własne granice,
• posługiwanie się w sposób elastyczny technikami i metodami prezentacji,
• przygotowanie dobrej prezentacji i przedstawienie jej na forum grupy,
• nabycie umiejętności zaprezentowania w sposób ciekawy i praktyczny swojej wiedzy eksperckiej.

Cel: Moduł podsumowujący kurs – uczestnicy poddają refleksji zdobytą wiedzę oraz proces pracy wewnętrznej podczas warsztatów.

Preambuła

Kodeks etyczny Asystentów Zdrowienia ma na celu ukierunkowanie codziennego postępowania zawodowego, szczególnie w pracy z klientami, osobami doświadczonymi kryzysami psychicznymi i relacji ze współpracownikami. Etyczne działania stanowią fundament pracy Asystenta Zdrowienia, która jest oparta na współpracy, wzajemnym zaufaniu i poszanowaniu podstawowych praw człowieka.

Niniejszy Kodeks jest zbiorem wartości i zasad wynikających z ogólnych norm etycznych. Wszystkie zapisy przedstawione w dokumencie określają postawy i zachowania najistotniejsze w obszarze społecznym i kulturowym dla zawodu Asystenta Zdrowienia. Ma ułatwić dążenie do realizacji wspólnych celów, ma być informacją o wzorcach postępowania respektowanych przez Zespół Asystentów Zdrowienia oraz uwzględniać potrzeby, prawa i oczekiwania zarówno AZ jak i odbiorców wsparcia.

Kodeks Etyczny jest narzędziem wspierającym budowanie reputacji i wizerunku Asystentów Zdrowienia jako zawodu profesjonalnego, odpowiedzialnego, rzetelnego i zaangażowanego.

Dział I
Ogólne zasady i postawa Asystenta Zdrowienia

1. W pracy Asystenta Zdrowienia przestrzega się prawa krajowego, międzynarodowego i podstawowych standardów postępowania etycznego.
2. Asystenta Zdrowienia powinny cechować wysokie standardy moralne zarówno w obszarze jego działań zawodowych jak i osobistych.
3. Asystent Zdrowienia uznaje, że każda osoba doświadczająca trudności w zakresie zdrowia psychicznego ma szansę na poprawę jakości życia.
4. Asystent Zdrowienia zobowiązuje się wykonywać swoją pracę w oparciu o podejście skoncentrowane na osobie i ukierunkowane na proces zdrowienia. Zobowiązuje się do przeciwdziałania stygmatyzacji i izolacji osób doświadczających kryzysów psychicznych. Powinien działać w kierunku deinstytucjonalizacji w systemie ochrony zdrowia psychicznego.

Dział II
Zasady współpracy z klientami/odbiorcami wsparcia

1. Asystent Zdrowienia powinien przestrzegać zasady, że jego podstawowym obowiązkiem zawodowym jest udzielnie wsparcia osobom w kryzysach psychicznych i kierowanie się zasada dobra odbiorcy usług.
2. Asystent Zdrowienia dba o poprawny, czyli uczciwy i jednoznaczny kontakt z osobami, którym udziela wsparcia.
3. Asystent Zdrowienia jest zobowiązany do poszanowania godności odbiorcy wsparcia i jego prawa do samostanowienia. Respektuje jego prawo do wolności wyboru, prawo do intymności i prywatności. Zobowiązuje się do równego traktowania klientów bez względu na wiek, płeć, stan cywilny, orientację seksualną, cechy osobiste, narodowość, wyznanie, stan zdrowia, sytuację materialną, przekonania polityczne rasę, kolor skóry oraz wszelkie inne preferencje.
4. W każdym przypadku, gdy problemy osobiste lub zdrowotne Asystenta Zdrowienia mogą wpływać na przebieg i jakość udzielanego wsparcia, należy zasięgnąć pomocy specjalistów lub skorzystać z konsultacji z mentorem lub superwizorem.
5. Asystent Zdrowienia nie może wykorzystywać kontaktów z osobami, którym udziela wsparcia dla własnych korzyści. Wszelkie formy bliskości seksualnej, nadużywania emocjonalnego lub materialnego wobec klienta są uznawane za nieetyczne.
6. Jeśli ocena problemu z jakim zgłasza się klient pozwala uznać kwalifikacje Asystenta Zdrowienia za niewystarczające, obowiązkiem Asystenta jest zgłoszenie klientowi potrzeby podjęcia leczenia przez osobę o bardziej specjalistycznych kwalifikacjach. 7. Asystent Zdrowienia zobowiązany jest do zachowania w tajemnicy informacji uzyskanych od klienta w toku współpracy, czyli zobowiązuje się do respektowania tajemnicy zawodowej. 8. Asystent Zdrowienia wystrzega się używania w odniesieniu do swoich klientów określenia „pacjent”. W relacji z klientem Asystent zobowiązuje się wyznawać zasadę równości i partnerstwa.

Dział III
Odpowiedzialność etyczna Asystenta Zdrowienia wobec pracodawcy i współpracowników

1. Asystent Zdrewnienia zobowiązuje się wykonywać czynności i obowiązki zawodowe z zachowaniem rzetelności, terminowości, odpowiedzialności oraz dbałości o jakość.
2. Asystent Zdrowienia uznaje potrzebę ciągłego podnoszenia swoich kompetencji i kwalifikacji uczestnicząc w kursach, szkoleniach, konferencjach i innych tego typu wydarzeniach.
3. Asystent Zdrowienia dba o kulturę osobistą oraz nie spożywa alkoholu i innych środków odurzających w trakcie i na miejscu pracy (za wyjątkiem przepisanych przez specjalistów leków).
4. W relacji ze współpracownikami i przełożonymi komunikacja Asystenta Zdrowienia opiera się na zasadzie otwartości, szczerości, uczciwości oraz równości i akceptacji.
5. Asystent przestrzega prawa, regulacji i standardów przyjętych w miejscu pracy oraz ogólnie przyjętych norm obyczajowych i etycznych w kontaktach interpersonalnych.

Dział IV
Zobowiązania etyczne wobec zawodu

1. Obowiązkiem Asystenta Zdrowienia jest dbałość o integralność zawodową, zachowanie tożsamości zawodowej i właściwą rangę zawodu. 2. Asystent Zdrowienia powinien dzielić się ze środowiskiem zawodowym własnymi osiągnięciami, spostrzeżeniami i opracowaniami tworząc tym samym wspólny dorobek merytoryczny zawodu Asystenta Zdrowienia. 3. Asystent Zdrowienia powinien domagać się zmian w ustawodawstwie sprzyjających poprawie warunków życia osób doświadczających kryzysów oraz usankcjonowania prawnego zawodu Asystenta Zdrowienia

Postanowienia Końcowe

Kodeks Etyczny stanowi podstawę do rozwiązywania sporów etycznych, gdy zachodzi wątpliwość, że Asystenta Zdrowienia nie spełnia warunków w nim zawartych lub z niego wynikających. Jednocześnie Kodeks Etyczny będzie spełniał swoje zadanie tylko wtedy, gdy wszyscy przedstawiciele tego zawodu będą przestrzegać jego zapisów oraz stale doskonalić zawarte w nim zapisy.

Treści zawarte w kodeksie nie są ostateczne i mogą ulegać zmianom wraz z rozwojem zawodu i potrzebą doskonalenia nowych obszarów w pracy Asystenta Zdrowienia istotnych z etycznego punktu widzenia.