4 FAKTY o Otwartym Dialogu:
- Otwarty Dialog został stworzony 30 lat temu przez prof. Jaakko Seikkulę, Finlandia.
- 85% pacjentów ZDROWIEJE = wraca do pracy, rodziny, uczy się, pełni role społeczne.
- Otwarty Dialog jest alternatywą dla długoterminowej hospitalizacji.
- Otwarty Dialog, aby rozwinął się w Polsce, potrzebuje Państwa wsparcia (prywatnego bądź firmy). Pierwszy krok to roczny kurs dla 60 terapeutów i przygotowanie BROSZURY dla rodzin.
Zwiastun filmu dokumentalnego Daniela Mackler’a “Otwarty Dialog”
Podejście terapeutyczne „Otwarty Dialog” zostało stworzone w latach osiemdziesiątych XX wieku przez prof. Jaakko Seikkulę (psychoterpautę) i Brigittę Alakare (psychiatrę) oraz ich zespół w szpitalu Keropudas w Finlandii. Rozwinęli oni system leczenia skoncentrowany na rodzinie, zakładający szybką interwencję we wczesnej fazie kryzysu, dostosowanie leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta i jego rodziny oraz postrzeganie leczenia jako procesu wykorzystującego różne metody terapeutyczne. W rezultacie terapia grupowa i indywidualna, oparcie w rodzinie i sieci społecznej pacjenta oraz jego praca nad wykorzystaniem własnych zasobów psychicznych, stały się alternatywą dla długotrwałej hospitalizacji.
Zaleceniem „Otwartym Dialogu” jest to, aby normalną praktyką psychiatryczną było zorganizowanie spotkania terapeutycznego w ciągu doby od momentu informacji o kryzysie. Co więcej, zarówno pacjent, jak i członkowie rodziny powinni zostać zaproszeni do udziału w pierwszym spotkaniu, jak również później, w trakcie procesu terapeutycznego. Na spotkania to są też zaproszeni przedstawiciele sieci społecznej i ważnych instytucji – tj. psychiatra, pielęgniarka, pedagog, pracownik socjalny, doradca zawodowy.
Na uwagę zasługują dwie zasady: 1. wszelkie dyskusje i decyzje terapeutyczne powinny być podejmowane otwarcie w obecności pacjenta i członków rodziny. 2. Członkiem każdego zespołu terapeutycznego jest osoba z doświadczeniem pacjenta (EX-IN).
Skuteczność „Otwartego Dialogu” oceniono w Finlandii na podstawie badań kontrolnych przeprowadzonych wśród pacjentów po pierwszej psychozie. Ich wyniki wskazują, że pacjenci z diagnozą schizofrenii leczeni wg. podejścia „Otwartego Dialogu” w ciągu 2 lat byli hospitalizowani znacznie rzadziej (14 dni/osobę) niż pacjenci leczeni innymi metodami. Leki neuroleptyczne stosowano u nich jedynie w 33% przypadków, na którymkolwiek etapie leczenia, zaś w grupie porównawczej w 100% przypadków. Natomiast w każdym przypadku miało miejsce aktywne zaangażowanie rodzin w proces leczenia, ze średnią 26 spotkań w ciągu dwóch lat. Efektem takiego sposobu leczenia był znacznie szybszy powrót do zdrowia (nawroty jedynie u 24% pacjentów w porównaniu do 71% w grupie leczonej tradycyjnie) i do pełnego zatrudnienia (81% w porównaniu do 43%). W ciągu 5 lat aż 86% pacjentów leczonych wg podejścia „Otwarty Dialog” wróciło do poprzedniej aktywności – studiów, pracy lub jej poszukiwania, a 82% nie doświadczyło żadnych utrzymujących się objawów.